Sint-Nicolaaskerken in Nederland – sporen van een geliefde heilige
Over heel Nederland verspreid staan tientallen kerken, kapellen en basilieken die gewijd zijn aan Sint-Nicolaas. Ze vormen het tastbare erfgoed van een eeuwenlange verering van deze heilige, die in de volksmond is uitgegroeid tot de kindervriend Sinterklaas. In dit artikel duiken we dieper in de achtergrond van deze kerken en geven we antwoorden op vragen als: waarom werden de kerken aan Sint-Nicolaas gewijd, waar vind je de bekendste voorbeelden, en welke rol spelen ze vandaag de dag?

De oorsprong van de Nicolaasverering
De figuur van Sint-Nicolaas vindt zijn oorsprong in de 3e en 4e eeuw in Myra, een havenstad in het huidige Turkije. Als bisschop stond Nicolaas bekend om zijn goedheid, rechtvaardigheid en bijzondere wonderen. Eén van de bekendste verhalen vertelt hoe hij drie arme meisjes redde van een leven in slavernij door anoniem een bruidschat voor hen te schenken. Deze daden maakten hem tot een symbool van vrijgevigheid, zorg voor de armen, en uiteindelijk tot beschermheilige van onder andere kinderen, zeelieden, kooplieden, scholieren, en zelfs geliefden. Niet verwonderlijk dus dat juist in Nederland, met zijn handelsverleden, zeevaartstraditie én liefde voor het kinderfeest, de verering van Sint-Nicolaas een stevige voet aan de grond kreeg.
Leestip: lees meer over de achtergrond en beschermheiligenstatus van Sinterklaas op onze pagina: Sinterklaas als beschermheilige
Waarom zoveel Sint-Nicolaaskerken in Nederland?
In de middeleeuwen, toen de cultus rond Nicolaas zich over Europa verspreidde, ontstond er ook in de Lage Landen een groeiende behoefte om kerken aan hem te wijden. Met name in havensteden en handelscentra waar men afhankelijk was van een goede overtocht en een veilige terugkeer werd Nicolaas veelvuldig aangeroepen. Maar ook op het platteland werd hij gezien als een betrouwbare voorspreker bij ziekte, armoede en andere tegenslagen. Het gevolg: tientallen parochies, kloosters en stadsbesturen kozen ervoor hun kerk of kapel aan deze heilige te wijden. Sommige van deze gebouwen bestaan nog altijd, andere zijn gesloopt of verbouwd, maar de naam Nicolaas leeft nog altijd voort.

De bekendste Sint-Nicolaaskerken in Nederland
Hieronder lichten we enkele markante Sint-Nicolaaskerken uit verspreid over Nederland. Deze kerken zijn niet alleen religieus belangrijk, maar vaak ook architectonisch en historisch bijzonder.
1. Basiliek van de Heilige Nicolaas – Amsterdam
Deze rooms-katholieke kerk, tegenover het Centraal Station van Amsterdam, is misschien wel de bekendste Sint-Nicolaaskerk van Nederland. Gebouwd tussen 1884 en 1887 in neobarokke stijl, is dit de hoofdkerk van de katholieke gemeenschap in de hoofdstad. De basiliek bevat prachtige mozaïeken, glas-in-loodramen én een reliek van de heilige Nicolaas zelf. Sinds 2012 heeft de kerk officieel de status van basiliek gekregen. De locatie is niet toevallig: Amsterdam heeft een lange geschiedenis met Sint-Nicolaas. Hij is zelfs de beschermheilige van de stad en siert nog altijd het wapen van Amsterdam.
2. Grote of Sint-Nicolaaskerk – Elburg
Deze monumentale kerk in de oude vestingstad Elburg stamt uit de 14e eeuw en is gebouwd in gotische stijl. Oorspronkelijk katholiek, werd de kerk na de Reformatie een protestants Godshuis. De toewijding aan Nicolaas bleef in naam behouden, en het interieur laat nog elementen zien die verwijzen naar zijn rol als heilige beschermer.

3. Sint-Nicolaaskerk – Appingedam
In het Groningse Appingedam staat één van de oudste Nicolaaskerken van Nederland, met wortels in de 13e eeuw. De kerk combineert Romaanse en gotische stijlelementen en weerspiegelt het belang van religie in de ontwikkeling van deze handelsplaats. In de middeleeuwen was het een belangrijk religieus centrum in het noorden van het land.
4. Sint-Nicolaaskerk – Purmerend
Deze kerk in neogotische stijl werd gebouwd in de 19e eeuw en is een herkenbaar beeldbepalend gebouw in het centrum van Purmerend. Ook hier toont het interieur iconografie van Sint-Nicolaas, met onder meer glas-in-loodramen en beelden.
5. Grote Kerk – Edam
Oorspronkelijk bekend als de Sint-Nicolaaskerk, is deze gotische kerk uit de 15e eeuw tegenwoordig vooral beroemd om haar indrukwekkende glas-in-loodramen. Ze is een mooi voorbeeld van hoe de verering van Sint-Nicolaas zich ook in kleinere steden manifesteerde.
Rol van de Nicolaaskerken in de samenleving
Door de eeuwen heen zijn Sint-Nicolaaskerken méér geweest dan alleen gebedshuizen. Ze fungeerden als ontmoetingsplek, toevluchtsoord, plek voor vieringen en herdenkingen. In tijden van oorlog en vrede, voorspoed en crisis bleven de kerken een centraal punt in het dagelijks leven. Ook in de 21e eeuw behouden ze die functie, zij het op verschillende manieren. Sommige zijn nog altijd actief in religieuze zin, andere worden gebruikt voor concerten, tentoonstellingen of huwelijken. Ze trekken toeristen, cultuurhistorici en pelgrims aan, en vormen een levende herinnering aan het geloof en de traditie.

Nicolaas en Sinterklaas: de culturele link
De overstap van heilige naar volksfiguur is één van de meest fascinerende culturele transformaties in de Europese geschiedenis. Waar Sint-Nicolaas ooit uitsluitend in kerkelijke context werd vereerd, groeide hij in de loop van de tijd uit tot het middelpunt van een feest dat vandaag de dag miljoenen kinderen blij maakt. Veel elementen van het Sinterklaasfeest, zoals het geven van cadeaus, het anoniem helpen van mensen in nood, en de komst van een bisschopachtige figuur met staf en mijter, vinden hun oorsprong in de heiligenverering van de middeleeuwen. Deze culturele gelaagdheid maakt het des te interessanter dat de fysieke kerken die aan hem zijn gewijd, nog steeds in het straatbeeld te vinden zijn. Ze slaan een brug tussen geloof en traditie, tussen verleden en heden. Een bezoek aan een Nicolaaskerk is een reis terug in de tijd, én een blik op hoe het verhaal van Sinterklaas ooit begon.
Het schoen zetten in de kerk
In de middeleeuwen werd het schoen zetten vaak in of bij de kerk gedaan. Arme mensen plaatsten hun schoen bij een altaar of beeld van Sint Nicolaas, waarna deze, als teken van liefdadigheid in zijn geest, werd gevuld met brood of munten door de rijken. Deze kerkelijke praktijk groeide uit tot het moderne schoen zetten dat we vandaag de dag nog kennen.